Page 2 - Kadın Politikaları Daire Başkanlığı

Biz kadınlar…

Daha annemizin karnındayken gördük
ilk ayrımcılığı…
Kız isek üzüldüklerini,
oğlan isek sevindiklerini duyduk.

Doğduk...
Pembelerle mavilerle ayrıștırıldık.
Erkek kardeșlerimiz okula giderken bizler
evde annelerimizin bașyardımcısı olduk.
Erkek kardeșlerimiz sevginin, șefkatin,
anlayıșın, hürmetin en iyisini görürken biz
kadınlar sevgiye șefkate anlayıșa muhtaç
yașadık.

Hep ikinciydik, ötekiydik.
Bize sorulmadı ne yapmak istediğimiz
nasıl bir yașam istediğimiz ve
kiminle evleneceğimiz!
Tanımadığımız adamlarla evlendirildik.
Nikahımız kıyılırken, aslında geleceğimize,
hayallerimize, gençliğimize KIYDILAR.
Çocuktuk çocuklarımızı doğurduk, beraber
öğrendik saçlarımızı taramayı, yarım kalan
oyunlarımızı çocuklarımızla oynadık.

Hayatlarımızda görünmeyen olduk.
Tokatlar patladı yüzümüzde...Bitmedi șiddet...
Babamızdan, abimizden,
tanımadığımız erkeklerden kalan mirası
paylaștı eșimiz. Ve devam etti.
Evde, sokakta, ișyerinde...

2